Het begon allemaal met de behoefte om mijn passie, ervaring en kennis in de wielersport, te willen delen. Dit was voor mij het uitgangspunt om in 2011 te starten met een opleiding tot wielertrainer. Ik wilde mijn kennis over inspanningsfysiologie, opbouw van training en schema’s graag verder uitbreiden. Zodat ik anderen hiermee van dienst kon zijn, om evt. sportieve fietsdoelen na te jagen. Tot die tijd deed ik zelf veel “op gevoel” mijn trainingen en las er veel over. Maar dat was voor mij niet voldoende. Ik wilde anderen inspireren, motiveren om ook de mooie wielersport te gaan ontdekken en beleven. Hier wilde ik heel graag mijn “werk” van gaan maken.
Ik schreef me in voor de opleiding tot ‘Wielertrainer 3″, bij de Nederlandse Toerfiets Unie (NTFU), de grootste fietssportbond van Nederland. Ik had vooraf al contact gezocht met een trainer die 2 jaar daarvoor al de opleiding had gevolgd en afgerond. Om van hem te horen wat zijn ervaring was met de opleiding. En of hij evt. mijn “mentor” wilde zijn tijdens de opleiding want dat was een van de vereisten. En hiermee had ik direct al een schot in de roos te pakken, hij had een achtergrond en ruimschootse ervaring in het onderwijs. Hij zou mij de fijne kneepjes van het onderwijzen en presenteren van de opgedane kennis / theorie feilloos bijbrengen. En ik liep mee als stagiair, tijdens de praktijklessen (trainingen) die hij met groep verzorgde. Hiervoor reisde ik elke 2 weken af naar Zeist. En niet veel later ontstond er ook een hele mooie samenwerking in het verzorgen van workshops, clinics en fietsreis.
De andere week, als ik niet in Zeist was, mocht ik invullen als assistent jeugdtrainer bij de lokale (KNWU) wielervereniging, PRC Delta in Spijkenisse. De vereniging had behoefte aan meer trainers en begeleiding van de grote groep jeugdrenners, verdeeld in verschillende leeftijdscategorieën. Dus was er voor mij een hele mooie mix in jeugdrenners die kozen voor de wedstrijdsport (KNWU). En volwassen toerfietsers die kozen voor toertochten bij een toerclub, meerdaagse evenementen of zelfs de sportieve cyclo (Grand Fondo) met tijdregistratie. Maar trainer bij een (KNWU) wielervereniging raakte ik ook besmet met het sportieve wedstrijddeel van de wielersport. Het veldrijden (competitie) in de winter en de wegwedstrijden (ZoMoCo, zondagmorgen competitie) op wegparcoursen in de regio. Beiden takken van de wedstrijdsport hebben mijn fiets-skills en zelfvertrouwen op de fiets een enorme boost gegeven. Die later (en nog steeds) goed van pas kwamen in de te verzorgen weg- en crosstrainingen binnen de jeugdgroepen. En jeugdrenners kun je laten groeien en plezier beleven, door op een speelse manier (spelletjes, oefeningen, attributen) de trainingen in te vullen. Maar die ervaring gebruik ik inmiddels nu ook bij volwassen fietsers. Wat in het begin misschien een beetje vreemd aanvoelt voor ze, maar waar ze achteraf dankbaar voor zijn.
De periode als assistent, later als Jeugdtrainer, kon ik vervolgen als trainer / begeleider van de nieuwelingen / junioren. Om te voorkomen dat deze renners “verloren” zouden gaan voor de wielervereniging vanwege het feit dat zij anders geen “eigen” trainingen zouden kunnen volgen. Omdat zij immers de jeugdcategorie ontgroeit en voorbij waren. Dus hier konden we al iets meer met trainingsopbouw en schema’s gaan doen om ze voor te bereiden op de wedstrijdsport. Maar ook in begeleiding tijdens 1 dags-wedstrijden, trainingskampen (België en Spanje) en meerdaagse wedstrijden (Denemarken). Tijdens deze periode heb ik in samenwerking met een andere jeugdtrainer een speciale categorie: “Wielrennen Plus” mogen opzetten. Een project voor jongeren met een licht verstandelijke beperking, die óók fan zijn van de wielersport. En wat extra tijd en aandacht nodig hadden en kregen om zich verder te bekwamen in de wielersport.
Inmiddels ben ik de wedstrijdsport een beetje ontgroeit (het kriebelt nog steeds) en ben ik me meer gaan toeleggen op 1:1 coaching / begeleiding (trainingsschema’s), alsook bedrijventeams op weg naar sportieve fiets(Goede)doelen, verzorg indoor winterprogramma’s. En daar is de afgelopen jaren ook nog een heel mooi programma van fiets-clinics (workshops) aan toegevoegd, voor beginnende en meer ervaren toerfietsers: “Klimmen & Dalen op de fiets”, Beter en zelfverzekerd op de fiets”.
En als resultaat van al deze mooie ervaringen in de wielersport, blijft dat ikzelf nog regelmatig op de fiets stap. Hetzij voor een mooie tocht (gravel of race) samen met vrouwlief of een fietsmaatje, die de passie voor de wielersport samen met mij delen. Of voor een meerdaags fietsevent, zoals “The Ride Gravel” (2023 & 2024).
